بازسازی سینه ممکن است هم‌زمان با برداشتن آن و یا پس‌ازآن انجام شود. یک جراح می‌تواند به چندین روش سینه را بازسازی کند. برخی از خانم‌ها برای کاشت سینه بعد از جراحی بریدن سینه ، انجام روش ایمپلنت سینه را ترجیح می‌دهند که در آن سینه با استفاده از ژل سالین یا سیلیکون پر می‌شود، در روش دیگر از بافتی استفاده می‌گردد که از سایر قسمت‌های بدن شما گرفته می‌شود. بهترین نوع بازسازی برای هر فرد به عواملی از جمله سن، نوع بدن و نوع جراحی سرطانی که داشته است، بستگی دارد.

بازسازی سینه چیست؟

امکان بازگرداندن دوباره فرم سینه برداشته‌شده در بیشتر خانم‌هایی که عمل برداشتن سینه را انجام داده‌اند، وجود دارد. عمل بازسازی سینه را می‌توان هم‌زمان با برداشتن آن (که بازسازی سریع نامیده می‌شود) و یا پس از بهبودی برش‌های حاصل از برداشت سینه و درمان کامل سرطان سینه (که بازسازی تأخیری نام دارد) انجام داد. بازسازی تأخیری می‌تواند ماه‌ها یا حتی سال‌ها پس از برداشت سینه انجام گیرد.

چه عواملی بر انتخاب روش بازسازی سینه تأثیر می‌گذارد؟

چندین عامل می‌تواند بر روی انتخاب نوع جراحی بازسازی سینه تأثیر داشته باشد. این عوامل شامل سایز و شکل سینه‌ای که قرار است ترمیم شود، سن و وضعیت جسمانی فرد، تاریخچه جراحی‌های قبلی او، عوامل خطرساز جراحی (مثل سیگار کشیدن و چاقی)، دسترسی به بافت‌های خودی و محل تومور درون سینه می‌باشد.

روش‌های بازسازی سینه

استفاده از پروتز برای بازسازی سینه

پروتزها معمولاً به‌عنوان بخشی از یک فرایند 2 مرحله‌ای هستند.

• در مرحله اول، جراح ما وسیله‌ای به نام گسترش‌دهنده بافت (tissue expander) را در زیر پوست محل قبلی سینه برداشته‌شده و یا در زیر عضله قفسه سینه قرار می‌دهد. پس از جراحی، گسترش‌دهنده بافتی در طول ویزیت‌های دوره‌ای پزشک به‌تدریج با ماده سالین پر می‌شود.
• در مرحله دوم بعد از اینکه بافت سینه به‌خوبی التیام یافت، گسترش‌دهنده بافتی برداشته و به‌جای آن پروتز گذاشته می‌شود. بافت سینه معمولاً 2 تا 6 ماه پس از برداشت سینه برای گذاشتن پرتز آماده است.

در برخی از موارد می‌توان پروتز را طی عمل برداشت سینه (ماستکتومی) جایگزین نمود – که در این حالت دیگر از گسترش‌دهنده بافتی برای آماده‌سازی پروتز استفاده نمی‌شود.

ملاحظات:

• پس از برداشت سینه باید پوست و ماهیچه کافی برای پوشاندن پروتز باقی بماند.
• هرچه پروسه جراحی ترمیم با بافت خودی کوتاه‌تر باشد خون کمتری از دست خواهد رفت.
• دوره نقاهت ممکن است نسبت به ترمیم با بافت بدن کوتاه‌تر باشد.
• برای باد کردن گسترش‌دهنده بافتی و داخل سازی پروتز ممکن است نیاز به ویزیت‌های زیادی باشد.
• ممکن است برای بیمارانی که قبلاً تحت پرتودرمانی سینه قرارگرفته‌اند روش مناسبی نباشد.
• ممکن است برای خانم‌هایی که سینه‌های بسیار بزرگ دارند مناسب نباشد.
• مادام‌العمر نخواهد بود، هر چه مدت زمان داشتن پروتز بیشتر باشد، احتمال داشتن مشکل و احتیاج به برداشت پروتز و تعویض آن نیز بیشتر است.
• پروتزهای سیلیکونی ممکن است در مقایسه با پروتزهای نمکی سینه‌هایی ایجاد کنند که طبیعی‌تر به نظر می‌رسند.
• سازمان غذا و داروی آمریکا توصیه می‌کند زنانی که پروتز سیلیکونی دارند برای پی بردن به پارگی نهفته احتمالی پروتزها آزمایشات دوره‌ای ام آر ای MRI انجام دهند.

استفاده از بافت بدن خود بیمار

در روش بازسازی سینه با استفاده از بافت خود بدن، یک تکه بافت شامل پوست، چربی، رگ‌های خونی و گاهی اوقات ماهیچه، از جاهای دیگر بدن برداشته می‌شود و برای ترمیم سینه استفاده می‌شود. این تکه از بافت، فلاپ نام دارد.

قسمت‌های مختلفی از بدن می‌توانند فلاپ موردنیاز برای ترمیم سینه را تأمین کنند. برای ترمیم سینه، فلاپ اغلب از شکم یا کمر به دست می‌آید. بااین‌حال می‌توان آن‌ها را از ران یا باسن نیز گرفت.

فلاپ ها بسته به منشأشان می‌توانند فلاپ پایه‌دار یا آزاد باشند.

• در جراحی فلاپ پایه‌دار، بافت و رگ‌های خونی متصل به آن، با هم و از بدن به قسمت سینه منتقل می‌گردند. چون مقدار خون بافت استفاده‌شده برای ترمیم دست‌نخورده باقی می‌ماند، نیازی نیست که رگ‌های خونی در هنگام انتقال بافت دوباره متصل شوند.
• در جراحی فلاپ آزاد، بافت از منبع خونی‌اشجدا و از طریق روشی به نام جراحی میکروسکوپی دوباره به رگ‌های خونیجدید نزدیک قفسه سینه متصل می‌شود. این عمل منبع خونی موردنیاز سینۀ ترمیم‌شده را تأمین می‌کند.

فلاپ‌ها (بافت) در صورتی از ران یا باسن گرفته می‌شود که بیمار قبلاً جراحی شکمی مهم داشته است و یا برای بازسازی سینه بافت شکمی کافی نداشته باشد. این نوع از فلاپ‌ها، فلاپ‌های آزاد هستند. در برخی از موارد روش پروتز و بافت (خودی) مشتق از خود، با هم استفاده می‌شوند.

ملاحظات:

• فرایند جراحی نسبت به پروتز طولانی‌تر است.
• نخستین دوره نقاهت ممکن است نسبت به پروتز طولانی‌تر باشد.
• ترمیم با فلاپ پایه‌دار معمولاً در مقایسه با روش ترمیم با فلاپ آزاد، عملی کوتاه‌تر است و معمولاً مستلزم بستری کمتری در بیمارستان است.
• در مقایسه با ترمیم از طریق فلاپ پایه‌دار که در آن برای اتصال مجدد رگ‌های خونی به وجود یک پزشک جراح مهارت دیده درزمینۀ جراحی میکروسکوپی نیاز است، ترمیم با فلاپ آزاد عملی طولانی‌تر و بسیار تخصصی است.
• ممکن است نسبت به پروتز شکل سینه‌ها طبیعی‌تر به نظر برسد.
• در قسمتی که بافت اهدایی از آن گرفته‌شده، ممکن است جای زخم باقی بماند.
• می‌توان برای تعویض بافتی که در اثر رادیوتراپی آسیب‌دیده از آن استفاده کرد.

بازسازی نوک سینه و هاله اطراف آن

وقتی‌که سینه پس از عمل بازسازی التیام یافت و جای توده سینه بر روی قفسه سینه ثابت شد جراح ما می‌تواند نوک و هاله اطراف سینه را بازسازی کند. معمولاً با بریدن و انتقال تکه‌های کوچک پوست از سینه به قسمت نوک و شکل دادن آن‌ها، نوک سینه جدیدی خلق می‌شود. جراح می‌تواند چند ماه بعد از بازسازی نوک سینه، هاله اطراف سینه را دوباره ایجاد کند. این کار معمولاً با جوهر تاتو انجام می‌شود. بااین‌حال، در برخی از موارد ممکن است گرافت های پوستی از قسمت کشاله ران یا شکم گرفته و همزمان با بازسازی نوک آن به سینه، متصل شود.

 دوره بهبود در عمل بازسازی سینه

مثل هر جراحی دیگر دوره بهبود در این عمل نیز در افراد متفاوت است، روند بهبودی تا چندین هفته پس از عمل ادامه خواهد داشت و شما باید در طول این مدت از توصیه‌های جراح پیروی کنید. انجام بازسازی سینه با استفاده از بافت فلاپ در مقایسه با بازسازی از طریق پروتز مستلزم جراحی و بهبود طولانی‌تری است.

شما احتمالاً یک تا دو هفته پس از عمل پروتز احساس خستگی و درد می‌کنید و این مدت‌زمان در فرایند عمل فلاپ طولانی‌تر خواهد بود.

ممکن است یک یا چند زهکش (درن) در بعضی قسمت‌های زخم گذاشته شود. زهکش لوله کوچکی است که از آن برای برداشتن مایع اضافی (چرک) ایجادشده در محل جراحی در طول دوره بهبودی استفاده می‌شود. در اکثر موارد این مایع درون توپ توخالی ریخته می‌شود که شما قبل از مرخصی از بیمارستان نحوه خالی کردن آن را یاد خواهید گرفت. برای مراقبت از زخم و زهکش از دستورات پزشک پیروی کنید. همچنین حتماً از وی در مورد اینکه چه نوع لباس‌های محافظی را باید بپوشید نیز سؤال کنید.

هزینه بازسازی سینه

این موضوع بستگی به این دارد که:

• آیا یک یا هردو سینه قرار است بازسازی شود.
• زمان جراحی، آیا قرار است بازسازی همزمان با برداشت سینه باشد یا پس‌ازآن.
• از چه روشی قرار است برای جراحی ترمیم سینه استفاده شود (پروتز یا فلاپ).
• شرایط خاصی که مربوط به سلامت سینه هستند و ممکن است باعث عوارض شود.